Tsjerk Dijkstra is een échte eilander, geboren en getogen. Hij werkt als kok bij De 4Dames, is dol op koken, vissen en sleutelen, maar zijn grote passie is toch wel muziek. Dat is in zijn woonkamer al goed te zien. Naast gitaren, hangen ook zijn grote inspiratiebronnen aan de muur: Eric Clapton, Eddie Van Halen, Johnny Cash, Jimi Hendrix, Stevie Ray Vaughan en Elvis.
Dertig jaar geleden werd Tsjerk geboren op het eiland, tijdens een storm, midden in de nacht: “Zo heeft mijn moeder het verteld: de helikopter kon niet en de reddingsboot was al weg, dus ik ben hier, op de natuurlijke manier, in bed geboren.”
Vertel eens wat over je jeugd op het eiland?
“Ik heb een hele leuke jeugd gehad: veel buiten spelen, hutten bouwen, voetballen … mijn ouders zijn gescheiden, dus op een gegeven moment kreeg ik een stiefvader met een boot. Toen was ik ook veel in de jachthaven te vinden. Ik hou van water, en van vissen.”
Doe je dat nog steeds in je vrije tijd?
“Voetballen niet meer zo, wel vissen. Nu doe ik dat graag op zeebaars. Het seizoen is bijna afgelopen, dus ik wilde er eigenlijk gauw nog een keer op uit! In de winter sleutel ik graag aan mijn brommer. Die heb ik laten stralen en coaten, en helemaal zelf gereviseerd. Op vrije dagen kook ik ook graag thuis, en ik ben vaak in de tuin bezig: ik heb een tuintje met eigen kruiden. En ik hou wel van een biertje en een feestje, al probeer ik daar wel een balans in te vinden. Anders komt er van de rest niks terecht.”
En die muziek?
“Ja, het allerliefst ben ik bezig met muziek. Ik speel gitaar, blues en rock. Ik heb twee akoestische en drie elektrische gitaren, plus een versterker. In mijn vrije tijd probeer ik zoveel mogelijk die gitaar te pakken om er wat uit te halen. Ik schrijf niet zelf, ik ben wel van het jammen – kijken waar je op uitkomt.”
Maar muziek is dus niet je werk?
“Nee, het is mijn hobby. Mijn werk is bij De 4dames, als kok. Ik werk er sinds het begin, heb ook mee helpen verbouwen. Johan is al vaker mijn baas geweest, ook bij de Marlijn. Dus ik wilde sowieso wel weer met hem samenwerken, en toen vroeg hij ineens of ik ook hier wilde komen werken.
Al is het maar een hobby, ik heb wel een muziekopleiding gedaan. Eerst de koksopleiding, één keer in de week naar de wal. Daarna die muziekopleiding, waarvoor ik ook drie jaar in Leeuwarden heb gewoond. Dat was hartstikke leuk, kon ik ook samen spelen in bandjes, projecten doen, setlijsten instuderen … Maar toen wilde ik toch wel graag weer terug naar het eiland, ik vind het hier prettig wonen en leven.”
Speel je vaak?
“Ik speel nu niet veel, al mocht ik afgelopen zomer met een band meespelen bij Rock aan de Plas. Maar die wonen in Noord-Holland, als ik de hele set mee had willen spelen had ik vaker naar de wal moeten gaan om te repeteren. Mijn droom is om hier op het eiland een bandje te beginnen, dat is er nog niet. Ja, het shantykoor. Daar hebben ze me ook wel voor gevraagd, maar ik weet niet of dat wat voor me is. Ik dacht dat hier geen mensen waren die muziek spelen, behalve blaasinstrumenten dan, maar ik ben erachter gekomen dat ze er toch wel zijn. Voor mijn eigen band zocht ik een bassist. Nou blijkt dat de jongen die achter me woont ook gitaar speelt! Dan heb je er al twee, en ik heb nog een collega die drumt, dat schiet al aardig op. Er ligt ook een aanvraag bij de gemeente voor een repetitieruimte. Ik zou het heel fijn vinden als de gemeente daar nou eens op ingaat. Er zijn best lege ruimtes, ik weet niet wat daarmee gaat gebeuren, maar ik zou graag wat horen – het is al maanden geleden. Er mag best wat meer aan cultuur gedaan worden op het eiland, vooral muziek.”
Is er iemand met wie je nog wel eens een drankje zou willen doen?
“Als ik ooit nog eens wat zou kunnen drinken met Eddie van Halen zou dat een absolute droom zijn. Maar aangezien hij niet meer leeft is dat onmogelijk. Een betere optie is dan Tommy Emmanuel, dat vind ik een vette gast. Hij is een akoestische gitaarvirtuoos. Ik ben hem een keer tegengekomen bij De Oosterpoort in Groningen, sta er zelfs nog mee op de foto. Met zo’n vent lijkt het me wel vet om een keer te gaan zitten, en dat hij je dan even wat dingen gaat uitleggen.”
Heb je nog dromen in het leven?
“O ja, zoveel. In ieder geval met die muziek wat verder komen, dat dat een beetje loopt, dat je een band hebt en er wat beter in wordt, en dat er misschien wel wat uit komt. Het hoeft niet mijn werk te worden, maar het is wel een droom om er meer uit te halen. Muziek maken vind ik wel van een hogere orde. Met koken kun je mensen ook bereiken, maar muziek is een directe vorm van kunst. Als je van het podium stapt spreekt iedereen je aan, in de keuken werk je je de hele dag een slag in de rondte en heb je na afloop geluk als er eens iemand de keuken in stapt. Áls dat gebeurt geeft dat trouwens wel een boost!”
En naast de muziek?
“Reizen zou ik ook nog wel willen doen. Ik vind Schiermonnikoog prachtig, vooral het Westerstrand. Al is de oostkant ook bijzonder, gewoon een andere wereld met al die slenkjes. Maar ik zou graag nog eens naar Zuid-Amerika gaan. Ik ben wel in Midden-Amerika geweest, en in Azië. Ja, wat zou ik nog meer willen doen in het leven … wat eigenlijk niet? Ik kan zoveel dingen bedenken. Gewoon eruit halen wat erin zit. Wel met een solide basis, ik vind het fijn om mijn eigen plek te hebben. Ik zou nooit als een nomade rond willen toeren, dat is niks voor mij.”